همه‌چی عوض شده. حس میکنم وسط بهشت زندگی میکنم. نه که اینجا بهشت باشه. ولی انگار برا من بهترین جاست. نتیجه [کنکور] افتضاح‌تر از چیزی بود که تصور میکردم. ولی از همون روزی که مشخص شد، حالم روز به روز بهتر شده. چمیدونم، واسه خودم "منفی در منفی میشه مثبت" تعبیرش میکنم. حالا که اتفاقی مثبت شدم نمیخوام این حالُ از دست بدم. برای بهتر شدن بیشتر تلاش میکنم.
اینقد فضاها از هم دوره که فقط قضیه ساقه طلایی و انگولک قالب وبلاگ را قهمیدم
و یه چیزایی راجب کنکور
چقدر اینور فضاش مینیمال‌تره. واقعا قالب‌هایِ قرن 20ایِ میهن‌بلاگ باعث میشه به کوچ کردن فکر کنم ولی دلم نمیخواد کُلِ خاطره‌های اون وبلاگ 6 ساله رو ول کنم.
اِنی وِی... بانو...
وقتی جدی بشینیم فکر کنیم بهش، کنکور فقط یه پیچِ خیلی خیلی ظریف تو جاده زندگیِ -شاید- هفتاد‌هشتاد سالَمونه... پیچ چیه؟ نیم‌پیچ هم نیست حتی :دی
پ.ن: هرچند خودمم راضی نبودم چندان -_-
